Biliyorum biliyorum son mektubunu yazmıştım. Ama
mektuplarımın doğum gününü boş geçmek istemedim.
Adresini kaybetmiş mektuplar olarak başlamıştım sana
yazmaya. Kararımı değiştirdim. Bu mektupların adresi var. Bu satırların her
harfi sana yazıldı. Bu mektuplar senin. Bu gün bu mektubu da bitirdikten sonra
hepsini kargoya vereceğim ve sahibini bulacaklar.
Söylemek istediğim son bir kaç satır daha var.
Sen benim papatya bahçem oldun. Senin göğsüne yaslandığımda,
gözlerimi kapattığımda ilk kez papatyaların sesini duydum.
Onlar gülümsüyorlardı.
Hayatın ne kadar güzel, ne kadar yaşanası, ne kadar sevmeye
değer olduğunu söylüyorlardı bana.
29. Mektup
Bitti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder